เช่นเดียวกับปลาอื่นๆ ฉลามดึงออกซิเจนจากน้ำทะเลขณะที่มันเคลื่อนผ่านเหงือก ของพวก มัน ไม่เหมือนกับปลาชนิดอื่นตรงที่ช่องเหงือกปลาฉลามจะไม่ถูกปิด แต่อยู่ในแถวด้านหลังศีรษะ ร่องที่ดัดแปลงแล้วเรียกว่าสปิราเคิล (spiracle)อยู่ด้านหลังตา ซึ่งช่วยฉลามกินน้ำระหว่างการหายใจและมีบทบาทสำคัญในฉลามที่อาศัยอยู่ก้นทะเล Spiracles จะลดลงหรือขาดหายไปในฉลามทะเล ที่ยังเคลื่อนไหวอยู่ ในขณะที่ฉลามเคลื่อนไหว น้ำจะไหลผ่านปากและเหงือกในกระบวนการที่เรียกว่า "การระบายอากาศแบบกระทุ้ง" ในขณะที่พักผ่อน ฉลาม ส่วนใหญ่จะสูบน้ำเหนือเหงือกเพื่อให้แน่ใจว่ามีน้ำที่มีออกซิเจนเพียงพอ สปีชีส์จำนวนน้อยสูญเสียความสามารถในการสูบน้ำผ่านเหงือกและต้องว่ายน้ำโดยไม่ได้หยุดพัก สปีชีส์เหล่านี้จำเป็นต้องใช้เครื่องช่วยหายใจแบบกระทุ้งและอาจทำให้ขาดอากาศหายใจหากไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ บังคับระบายอากาศกระทุ้งก็จริงสำหรับปลากระดูกแข็งบางชนิด กระบวนการ หายใจและการไหลเวียนเริ่มต้นขึ้นเมื่อเลือด ที่ มี ออกซิเจนเดินทางไปยัง หัวใจสองห้องของปลาฉลาม ที่นี่ฉลามสูบฉีดเลือดไปยังเหงือกผ่านทางหลอดเลือดแดง เอออร์ตาส่วนท้อง ซึ่งแตกแขนงออกเป็นหลอดเลือดแดงแขนอวัยวะ การเติมออกซิเจนเกิดขึ้นในเหงือกและเลือดที่ได้รับออกซิเจนจะไหลเข้าสู่ หลอดเลือดแดง แขนส่วนนอกซึ่งมารวมกันเป็นหลอดเลือดแดงใหญ่ส่วนหลัง เลือดไหลจากหลอดเลือดแดงใหญ่ส่วนหลังไปทั่วร่างกาย จากนั้นเลือดที่ถูกกำจัดออกซิเจนออกจากร่างกายจะไหลผ่านหลอดเลือดดำส่วนหลังและเข้าสู่ไซนัส ส่วนหลัง . จากนั้นเลือดจะเข้าสู่ ช่องหัวใจและวงจรจะทำซ้ำ